Fıstık Çamı

Al bunu sakla
Ya da göm toprağa
Bekle ya da benim kadar
Olur bir fidan


Yüreğindeki boğumu
Belki açar bu çam tohumu
Biraz zaman ver
Büyür koyduğun yerde
Mevsim gectikçe güçlenir

Bak bu çam
Korur seni kardan
Kışın beyaz bir şemsiye sana
Yazın gölgeden bir oda

Ne benim kaçamadğım yağmurdan
Ne de kendinden koruyamaz seni
Ama unutma sana bu tohumu vereni..

Elindeki küçük fıstık çamı
Benden daha iyi dayanır kuraklığa
En az benim kadar sever güneşi
her uyandığında sabah eşiğinde
bakarsın yapraklarıyla eksiksiz
bekler seni koca yeşil şemsiyesiyle...