karanlık

Düşerken yağmur taneleri
kaldır yüzünü göğe
Düşlerken giden hayalleri
kapat gözlerini
Hisserken rüzgarın hafifliğini
çek içine derince şehrin nefesini
Bekle şimdi biraz
bekle gelir inan ki
Bu yağmura direnen umutların
mükemmel yenilgiye varmadan
birden farkettim
Burası biraz karanlık
ne getirir ki aydınlık
Peki istermisin karanlık sen
rahatsız ettim hep ben
Annemizin karanlğından
toprağın karanlığına giderken
Göremedik ayrılığın tabiatını
ağlamaya kıyamadık
nefsimizin haksız galibiyetine inandık..